Jak rozpoznać postaci mitologiczne
Danae
Postać przedstawiana zazwyczaj jako kobieta w leżącej pozycji, na którą pada złoty deszcz, którego postać zebrał Zeus. Bóg w ten sposób zapłodnił kobietę, która później urodziła syna Perseusza.
Wenus
Utożsamiana z Afrodytą, w sztuce najczęściej ukazywana jest naga lub do połowy obnażona. Artyści upodobali sobie temat narodzin Wenus wyłaniającej się z piany morskiej (obraz Botticiellego powyżej „Narodziny Wenus”), wizerunku z lustrem (Rubens, Velazquez, Tycjan) , Wenus i Marsa (Botticelli, Veronese) oraz śpiącej piękności (Giorgione).
Temat Wenus towarzyszy historii sztuki od prehistorii (Wenus z Willendorfu, paleolit) i w zależności od epoki przedstawiano ją jako synonim piękna i kobiecości.
Ganimedes
Ganimedes, to młodzieniec w którym niegdyś zakochał się Zeus. Bóg, w postaci orła, postanowił go porwać, aby ten mógł roznosić ambrozję i nektar na Olimpie.
W związku z tym większość obrazów związanych z tą historią nosi tytuł „Porwanie Ganimedesa”.
Przykładowi malarze podejmujących temat: Corregio (po prawej), Rembrandt (w tle).
Parys
Parys jest znany, przede wszystkim ze sceny „Sądu Parysa”. Polegał on na podarowaniu złotego jabłka najpiękniejszej z bogiń.
Wśród kandydatek znalazły się Hera, Atena i Afrodyta i to właśnie Parys miał zadecydować która z nich przyćmiewa swą urodą pozostałe. Wybrał Afrodytę, która jednocześnie przekupiła go obiecując mu za żonę Helenę (córkę Zeusa i Ledy).
„Sąd Parysa” stworzyli: Rubens (powyżej), Siemiradzki, Renoir, Cranach Starszy
Postać Parysa,przede wszystkim jest przedstawiana jako przystojny pasterz. Charakterystyczna jest dla niego czapka frygijska- wełniane lub filcowe, ściśle przylegające okrycie głowy, z opadającym ku przodowi szpicem („Parys w czapce frygijskiej” Antoni Brodowski).
Galatea
Galatee często kojarzy się z Pigmalionem- królem Cypru. Mitologia mówi, iż Afrodyta ożywiła posąg Galatei, aby rzeźbiarz, w niej zakochany, mógł się z nią ożenić. Częstym motywem związanym z tą historią jest moment, gdy posąg stopniowo zamienia się w żywą kobietę („Galatea i Pigmalion” Gerome- powyżej)
Druga postać Galatei w mitologi, to jedna z Nereid- mnimf wodnych. W utworach poetyckich i w malarstwie przedstawiane są jako młode dziewczęta, pląsające wraz z delfinami i trytonami wśród fal („Galatea wśród fal” Rafael Santi)
Przedstawienia Galatei w sztuce:”Galatea i Pigmalion” Boucher, „Galatea Sferyczna” Dali, „Pigmalion i Galatea” Norblin
